Σχετικά με τα Gyrocopters

Ποια είναι λοιπόν η μεγάλη υπόθεση με τα Gyroplanes;

Τα γυροπλάνα (ή τα γυροκόπτερα) αντιπροσωπεύουν μια σιωπηλή επανάσταση στην προσωπική αεροπορία που έχει απογειωθεί τα τελευταία χρόνια: όπως τα μικροφώτα είναι μικρές διθέσιες ιπτάμενες μηχανές, αλλά ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ τα μικροφώτα, πετούν τόσο σταθερά όσο ένα Jumbo Jet ακόμη και σε θυελλώδεις συνθήκες, δεν μπορούν να σταματήσουν και μπορούν προσγειωθείτε σε χώρους τόσο μικρούς όσο ένα γήπεδο τένις.

Πώς πετούν τα γυροπλάνα.

Αν και μοιάζουν με ελικόπτερα, η κατασκευή και ο τρόπος πτήσης τους είναι τελείως διαφορετικός. Για να το θέσω απλά, τα γυροπλάνα έχουν περιστρεφόμενες λεπίδες στην κορυφή για να παρέχουν ανύψωση (παρόμοια με τα ελικόπτερα), αλλά οι ρότορες δεν τροφοδοτούνται από τον κινητήρα, αντίθετα τα γυροπλάνα έχουν έναν κινητήρα προπέλας στο πίσω μέρος που παρέχει ώση. Όταν ο έλικας μετακινεί το γυροπλάνο προς τα εμπρός, σπρώχνει τον άνεμο μέσα από τα πτερύγια του ρότορα τα οποία απλώς αυτοπροωθούνται (αυτό-περιστρέφονται) λόγω του τρόπου με τον οποίο ρέει ο αέρας μέσα από αυτά. Αυτό τους αναγκάζει να περιστρέφονται προοδευτικά πιο γρήγορα έως ότου η ανύψωση που παράγουν ανυψώσει το γυροπλάνο στον αέρα. Τα δύο παρακάτω διαγράμματα δείχνουν την κύρια διαφορά στη λειτουργία μεταξύ ενός ελικοπτέρου και ενός γυροπλάνου

Τα γυροπλάνα δεν μπορούν να σταματήσουν

Εάν ο κινητήρας παρουσιάσει βλάβη, ο πιλότος δεν χρειάζεται καν να διατηρήσει την ταχύτητα του αέρα. Καθώς το γυροπλάνο αρχίζει να κατεβαίνει, ο αέρας θα εξακολουθεί να ρέει στους ρότορες από κάτω, διατηρώντας τους σε αυτόματη περιστροφή, μειώνοντας έτσι την κάθοδο σε ταχύτητα παρόμοια με ένα αλεξίπτωτο.

Προσοχή, δεν θα θέλατε να προσγειωθείτε με αυτόν τον τρόπο, καθώς θα προκαλούσατε σοβαρή ζημιά στο μηχάνημά σας και θα βλάψατε τον εαυτό σας! Ωστόσο, καθιστά εφικτή την προσγείωση σε πολύ σύντομο διάστημα.

Τα γυροκόπτερα μπορούν να κατέβουν κατακόρυφα και να εκτοξευθούν την τελευταία στιγμή για μια εξαιρετικά σύντομη προσγείωση.

Βίντεο που απεικονίζει μια τυπική σύντομη προσγείωση με γυροπλάνο

Είναι σταθερά και είναι εύκολο να πετάξουν.

Τα γυρόπτερα τείνουν να είναι πιο εύκολο να πετάξουν καθώς διαθέτουν μόνο τρία χειριστήρια πτήσης (πεντάλ πηδαλίου, γκάζι και μοχλό ελέγχου) που είναι πολύ πιο απλό από ένα αεροπλάνο ή ελικόπτερο, καθιστώντας το ιδανικό για αρχάριους που δεν έχουν πετάξει ποτέ πριν. Επιπλέον, τα γυροσκόπτερα δεν απαιτούν τόσο χώρο για να μπορούν να απογειωθούν ή να προσγειωθούν όσο τα αεροπλάνα ή τα ελικόπτερα. Τα περισσότερα γυροσκόπτερα σήμερα χρειάζονται μόνο περίπου 20 μέτρα διαδρόμου για να κατέβουν οι τροχοί από το έδαφος και περίπου το ίδιο για ένα ρολό touchdown κατά την προσγείωση. Αυτό σημαίνει ότι μπορούν να πετάξουν σχεδόν από παντού και, πάνω απ 'όλα, μπορούν να προσγειωθούν με ασφάλεια ακόμη και σε πολύ τραχιά πεδία, δεδομένης της εξαιρετικά χαμηλής ταχύτητας προσγείωσης (συνήθως 15 mph)

Είναι πολύ ευέλικτα.

Καθώς το ραβδί ελέγχει ολόκληρο τον ρότορα, και όχι μόνο τα μικρά πτερύγια στα φτερά, όπως στην περίπτωση ενός αεροπλάνου, τα γυροπλάνα μπορούν εύκολα να εκτελούν εξαιρετικά σφιχτές στροφές αδύνατες με άλλα μικρά αεροσκάφη: μια πολύ ευπρόσδεκτη ικανότητα εάν χρειαστεί να κάνετε ελιγμούς σε ένα μικρό πεδίο κατά τη διάρκεια αναγκαστική προσγείωση.

Μπορούν να απογειωθούν κάθετα και να αιωρούνται;

Όχι, δεν μπορούν: αυτό θα απαιτούσε έναν ρότορα με τροφοδοσία και επομένως μόνο τα ελικόπτερα μπορούν να το κάνουν αυτό. Για τον ίδιο λόγο δεν μπορούν να αιωρούνται χωρίς να χάσουν ύψος. Ωστόσο, τα γυροπλάνα μπορούν να πετάξουν τόσο αργά έως και 35 mph, επομένως η αιώρηση πάνω από το έδαφος είναι πρακτικά δυνατή σε μια ανεμοδαρμένη μέρα, απλώς στρέφοντας το γυροπλάνο στον άνεμο.

Πότε δημιουργήθηκαν τα γυροπλάνα;

Ο πατέρας του γυροκοπτέρου είναι ο Juan de la Cierva, ένας Ισπανός μηχανικός, ο οποίος στις αρχές της δεκαετίας του 1920 είχε εμμονή με τη δημιουργία ενός αεροσκάφους με τρεις κινητήρες που θα μπορούσε να πετά με ασφάλεια σε χαμηλότερες ταχύτητες. Ο De la Cierva δημιούργησε μερικά πρωτότυπα (τα C1, C2 και C3) αλλά όλα απέτυχαν λόγω λαθών στον σχεδιασμό του ρότορα. Αυτό ήταν μέχρι, το 1923, όταν ο de la Cierva ολοκλήρωσε μια πλήρη πτήση με το μοντέλο C4, το οποίο ονόμασε «autogiro» στα ισπανικά. Και κάπως έτσι, γεννήθηκε το σύγχρονο Gyrocopter!

Γιατί λοιπόν η πρόσφατη άνοδος της δημοτικότητάς τους;

Από την εφεύρεση του ελικοπτέρου, τα γυροπλάνα μπήκαν στο πίσω μέρος και περιορίστηκαν σε οικιακά μηχανήματα. Όλα αυτά άλλαξαν τα τελευταία χρόνια, όταν το εργοστάσιο κατασκεύασε γυροπλάνα με πιστοποίηση αυστηρών αεροπορικών προτύπων έφτασαν στην αγορά. Σήμερα υπάρχουν δεκάδες εταιρείες που προτείνουν πολλά μοντέλα διαφορετικής χωρητικότητας θέσεων και ανοιχτές ή πλήρως κλειστές εκδόσεις.

Ακολουθεί ένα καλό εισαγωγικό βίντεο που παρέχει μια εξαιρετική επισκόπηση.